...

بنام مهربان عالم...

بسم الله الرحمن الرحیم

اینجا منم و خدا

جایی باید باشد، آدمی خودش را دست نویس کند

تمام دلتنگی ها، دلمشغولی ها، افکار و شاید شادی ها...

......

بنام مهربان عالم... روزهای رفته جانم را برد و حالا منم و من ای که من ندارد و تو را شامل است. تلخ مینویسم چون شیرینی در این دنیا مزه اش ، بی مزه شده. مثل یک بیمار شیمی درمانی شده که مزه ها را اعم از بهترین و بدترین، نهایتا زهری غیرقابل تحمل میداند که برجانش می نشیند. اهالی دنیا هم کم کم دارند میفهمند اینجا نباید دنبال عدالت و شادی و خوش بختی باشند. دنیا بماند برای اهلش... ما قدرت تحمل دوری از تورا نداریم. ما تحمل نگاه برگشته ات را نداریم ...  حواسم نبود و نفهمیدم، ناگهان دیدم عاشقت هستم... با تو دلم را میزنم به دریا... دست تورا نمی دهد دست من از دست ... با منِ تنها نفس نفس بمان که بی تو قلبم یک شعله ی یخ بسته از آتش عشق است، یارب! حالا که برایت مینویسم، این را هم بدان، که میدانی البته،  چقدر شکسته ام تا اینجای راه ولی شادم که ناز نگاهت را خریدم. دست دلم برایت از هرآنچه میدانی، مینویسد و میخواهد تکرار کند که ممنون دار تمام جان رفته ام هستم و این پوسته ی نمادین پر شده از تو را بیشتر دوست دارم. میدانی وقتی تو هستی تازه میفهمم جان را چه بود ارزش؟ اصلا از ابتدا باید تو را با سلام و صلوات جایگزین میکردم... چه کنم که دیر فهمیدم!  درد کشیدم... سنگ صبور شدم... مرگ را بوسیدم و در بر کشیدم... تا تو نگاهم کنی. کنار دلم بمان... اگر بروی نقطه ی امن آسایشم میرود ای کسی که بین من و دلم ، شاه نشینی... یا من یحول بین المرء وقلبه! حالا درد ها را به هوای گوشه ی چشمی، پنهان کرده ام اما تو پنهان ها را پیداتر می یابی. و من چقدر خیالم آسوده است که هستی...  ......ادامه مطلب

......

......

......

بسم الله... غرورت را زمین زد؟ امتحانت کرد؟ چیزی نیست تورا از برج عاجت بر زمین آورد ؟ چیزی نیست برای قطره‌ی باران تکامل یعنی افتادن پدر میگوید افتادن برای مرد چیزی نیست زمستان دایه ی چادر سفید سبزه و گل هاست نترس ای جرأت رویش! هوای سرد چیزی نیست همیشه شیر می ماند، دل شیری که می داند اگر از اقتضای گله هم شد طرد چیزی نیست عذاب زنده بودن را تحمل میکنم با تو بیا افیون چشمانت که باشد دردچیزی نیست مرتضی خدمتی : تمام ابیات غیر آخری!!!!!! ......ادامه مطلب

......

......

......